Winschoterzijl was ooit een levendig gehucht in de gemeente Oldambt, in het noordoosten van Nederland. Het diende als vesting en heeft nog steeds een sluis die herinnert aan zijn verleden. Tijdens de Dertigjarige Oorlog vonden lutherse vluchtelingen uit Oost-Friesland hier een toevluchtsoord, weg van de conflicten in hun eigen land. In 1992, toen de Pekel A verbreed werd, werd Winschoterzijl afgebroken en verdween het gehucht.
De geschiedenis van Winschoterzijl begint bij de samenvloeiing van de rivieren Rensel en Pekel A, waar een sluis werd gebouwd om het water te reguleren. Al snel werd de rivier gekanaliseerd en verbreed, wat de ontwikkeling van de regio stimuleerde. Niet veel later werd er een schans gebouwd, een versterking om de provincie Groningen te beschermen tegen vijandelijke aanvallen.
Winschoterzijl als veilige haven
Ondertussen woedde in Oost-Friesland een godsdienstoorlog. Lutherse vluchtelingen vonden in Winschoterzijl een veilige haven, omdat het gebied werd geregeerd door de Prinsen van Oranje die hun geloof accepteerden. Dit in tegenstelling tot de stad Groningen, die geen vluchtelingen toeliet. Op een dag viel het leger van Münster Groningen aan en veroverde Winschoterzijl en de nabijgelegen stad Winschoten. Maar het Nederlandse Staatse Leger kwam in actie, lanceerde een tegenaanval en bevrijdde het gehucht.
Winschoterzijl bleef zich ontwikkelen en kreeg een Lutherse kerk, gevolgd door een katholieke kerk. De komst van twee windmolens, bedoeld als windpompen, gaf het dorp een extra impuls. Een van deze molens, de Olde Molen, brandde af, werd herbouwd en later zelfs verplaatst naar Palm Beach, Aruba.
Een hechte gemeenschap en het Van Goghbruggetje
Hoewel Winschoterzijl een klein dorp bleef, was het een levendige gemeenschap. De kerk werd uiteindelijk verplaatst naar Winschoten en het gehucht telde slechts 69 inwoners. De bouw van de Van Goghbrug bracht enige bekendheid, hoewel de oorsprong van de naam onduidelijk blijft.
De verbreding van de Pekel A in 1992 betekende het einde van Winschoterzijl. Het laatste huis werd gesloopt en de Van Goghbrug werd verplaatst naar Winschoten. Het gehucht werd officieel opgeheven, maar de erfenis leeft voort nu hier een camperpark is geopend.
Meer informatie op: https://www.deverhalenvangroningen.nl/alle-verhalen/het-verlaten-luthers-oord-winschoterzijl
De sluis, nog steeds bekend als Winschoterzijl, blijft een mooie en tastbare herinnering aan het verleden. Enkele boerderijen zijn nog over, deze staan op Winschoter grondgebied, en in 2013 plaatste de gemeente Bellingwedde een stadsgrensbord bij wat er nog resteert.
Het camperpark ligt midden in het groen en aan het water. Het enige geluid dat je hoort is afkomstig uit de natuur en van de trein, die over het spoor rijdt dat door Winschoterzijl (over de brug) is aangelegd. Het recreatiebedrijf wordt gerund vanuit de nabijgelegen boerderij Landgoed Winschoterzijl, en biedt liefhebbers van rust en ruimte de mogelijkheid om te overnachten op een prachtige plek met het roerige verleden van een verdwenen gehucht. Rusttijden worden gewaarborgd door middel van de omschreven huisregels in ons reglement.
Bekijk hier de plattegrond van Camperpark Landgoed Winschoterzijl of download deze in pdf.
Download PDF informatie: plattegrond_camperpark-winschoten.pdf
26 december 2024 - Het park is het hele jaar geopend. Hier wordt op oudejaarsavond geen vuurwerk afgestoken, het dichtstbijzijnde ligt op 2 km... lees verder »
27 november 2024 - Nieuwsbrief Laatste nieuws: Er is weer van alles gerealiseerd. Het toiletgebouwtje is gereed en onzen gasten kunnen er gratis gebruik van maken. Zowel het douchen alsmede het toiletgebruik is... lees verder »
